منطقه بزرگ تورنتو در سال ۲۰۱۸، پذیرای ۱۰۶ هزار مهاجر جدید بود و این مسئله باعث شده است تا دولت کانادا به دنبال استراتژی های مهاجرتی جدیدی برای تشویق مهاجرت به خارج از تورنتو باشد.
به طور کلی، تورنتو دارای بالاترین حجم مهاجرت نسبت به کبک ، مانیتوبا ، ساسکاچوان و کانادای آتلانتیک است. حجم مهاجرت به تورنتو نسبت به قبل کاهش نداشته است و در نیمه اول سال ۲۰۱۹ حدود ۶۰۰۰۰ نفر به این منطقه مهاجرت کردند.
بدون شک، مهاجرت مزایای زیادی برای تورنتو دارد و باعث شده است این شهر ازنظر فرهنگی به یکی از پر جنب و جوش‌ترین نقاط جهان تبدیل شود.
همچنین از نظر اقتصادی و مالی، مهاجرت موجب شده است تا تورنتو پتانسل‌‌های اقتصادی بیشتری نسبت به دیگر مناطق استان انتاریو داشته باشد.
در عین حال، استان انتاریو به دنبال بکارگیری استراتژی های مهاجرتی برای تشویق مهاجرت به مناطق دیگر انتاریو است.
امروز تورنتو ۴۵ درصد جمعیت انتاریو را در خود جای داده است و ۸۰ درصد مهاجران را به خود جذب می کند.
این بدان معناست که تنها ۲۰ درصد مهاجران به دیگر مناطق استان انتاریو مهاجرت می کنند. در عین حال، مشکل پیری جمعیت، نرخ تولد پایین و کمبود نیروی کار متخصص، برخی از مشکلات دیگر مناطق استان انتاریو به غیر از تورنتو هستند.
استراتژی های مهاجرتی برای تعدیل جمعیت تورنتو
فراهم کردن فرصت‌های شغلی مناسب در دیگر نقاط استان انتاریو، یکی از استراتژی‌هایی است که مهاجران را به مهاجرت به خارج از تورنتو تشویق می‌کند.
به این ترتیب، مناطق دیگر استان انتاریو نیز از جذب نیروی کار متخصص، مصرف کنندگان و درآمد‌های مالیاتی، بهره‌مند خواهند شد. این درحالی است که این مسئله برای تورنتو نیز خالی از لطف نیست. تورنتو به دلیل رشد سریع جمعیت، با چالش‌های متعددی برای فراهم کردن زیرساخت‌های لازم و رفاه برای شهروندان خود مواجه است.
برخی دیگر از استراتژی های مهاجرتی که می‌توان برای رسیدن به این هدف به کار گرفت، عبارتند از:
- ایجاد یک استراتژی مهاجرتی منطقه‌ای در انتاریو
- اصلاح برنامه انتخاب مهاجران انتاریو
- تقویت ارتباطات اقتصادی بین استعدادهای جهانی و کارفرمایان
- ایجاد آگاهی عمومی در مورد مهاجرت
