شهرهای کوچکتر مهاجران بیشتری را جذب می‌کنند. مقاله اخیر دانشگاه رایرسون پیش‌بینی کرده است که بیشتر مهاجرین به کانادا، به شهرهای کوچکتر و متوسط خواهد بود. شهرهای تورنتو، مونترال، کلگری و ونکوور جزء شهرهای کوچک و متوسط کانادا به شمار می‌آیند که به علت محبوب بودن آنها، سالانه مهاجران زیادی را به خود جذب می‌کنند.
مهاجرت به شهرهای کوچکتر کانادا
براساس مقاله دانشگاه رایرسون نوشته دیوید کمپبل، در سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹، تعداد مهاجران شهرهای کوچکتر ۴۵ درصد افزایش یافته است، در حالی که این آمار در چهار شهر بزرگ کانادا به ۹ درصد می‌رسد. در همان دوره، تعداد مهاجران جدید در بقیه کلانشهرهای کانادا ۴۰ درصد افزایش یافت. کلانشهرها مراکز بزرگ شهری هستند که از چند بخش تشکیل شده‌اند. مثلا کلانشهر تورنتو از شهرهای تورنتو، میسی ساگا، برامپتون، وان و پیکرینگ تشکیل شده است.نرخ مهاجرت براساس تعداد مهاجران به ازای هر ۱۰ هزار نفر محاسبه می‌شود. این نرخ در مراکز شهری کوچکتر و متوسط هنوز کمتر از شهرهای بزرگ است؛ زیرا جذب مهاجر در این شهرهای کوچکتر به تازگی شروع شده است. تورنتو یکی از بالاترین نرخ مهاجرت در کانادا را دارد؛ این نرخ در تورنتو ۱۶۳ نفر در هر ۱۰ هزار نفر و در ونکوور ۱۲۸ نفر در هر ۱۰ هزار نفر است.نرخ مهاجرت در ۱۴ شهر کوچک بیش از ۱۰۰ نفر در هر ۱۰ هزار نفر بود. نرخ مهاجرت رجینا و ساسکاتون در ساسکاچوان هر دو به ترتیب ۱۹۳ و ۱۷۸ در هر ۱۰ هزار نفر بود که این نرخ بالاتر از نرخ مهاجرت تورنتو است.۱۲ شهر کوچکتر دیگری که نرخ مهاجرت بالایی دارند شامل هالیفاکس، شارلوت تاون، فردریکتون، مونکتون، سویفت جریان، وینکلر، اشتاینباخ، براندون، تامپسون، بروکس، های ریور و وود بوفالو است. علت افزایش مهاجران در این مراکز کوچک شهری، پیر شدن جمعیت و نیروی کار است. در بسیاری از این شهرها به علت افزایش مرگ و‌میر نسبت به تولد, جمعیت بومی رو به کاهش است. این شهرها برای حفظ و رشد اقتصادی به مهاجرت بین استان‌ها نیاز دارند، بنابراین جذب مهاجران را شروع کردند.بیماری همه گیر کرونا و محدودیت‌های سفر، سهم بزرگی در کاهش تعداد مهاجران به مراکز کوچک تا متوسط شهری نیز داشت؛ این محدودیت مسافرتی شامل دانشجویان بین المللی، نیروی کار موقت و افرادی است که تأیید اقامت دائم را پس از ۱۸مارس ۲۰۲۰ دریافت کرده‌اند نیز می‌شود. نیروی کار موقت خارجی در طی همه گیری کرونا بسیار مورد توجه کارفرمایان مختلف قرار گرفتند. بسیاری از صنایع صادراتی کانادا کارگران بین المللی کوتاه مدت را استخدام می‌کنند. نمونه‌هایی از این صنایع شامل کشاورزی و فرآوری ماهی است. کانادا برای بهبود وضعیت اقتصادی پس از کرونا، بیش از هر زمان دیگری به نرخ مهاجرت بالا نیاز دارد. نیروی کار این کشور بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹ به ۱/۹۵ میلیون نفر افزایش یافته است که تقریباً همه آنها را مهاجران تشکیل داده‌اند.استان‌هایی که نیروی کار مهاجر بیشتری را جذب می‌کنند، رشد اقتصادی سریعتری نیز دارند. افزایش جمعیت موجب کاهش نیروی کار، افزایش تقاضای خدمات بهداشتی و حمایت مالی بیشتر می‌شود. کمپبل در پایان این مقاله یادآوری کرد که نرخ بیکاری زیاد و افزایش تعداد موارد کرونا، می‌تواند مهاجرت به کانادا را کاهش دهد. با این حال، در بلند مدت، مهاجرت می‌تواند نقشی اساسی در رشد اقتصادی شهرهای بزرگ، کوچک و متوسط در سراسر کانادا خواهد داشت.
چه عواملی منجر به مهاجرت بیشتر منطقه‌ای می‌شوند؟
برنامه‌های مهاجرت منطقه‌ای، برای مهاجران و اقتصاد محلی سودمند است و خلاهای موجود در بازار کار باید توسط مهاجران پر شود. برنامه انتخابی استانی، به استان‌ها این اجازه را میدهد که متقاضیان مناسب بازار کار خود را معرفی کنند. این برنامه‌ها بهترین گزینه برای استان‌های کم جمعیت است؛ زیرا این استان‌ها به مهاجران بیشتری برای حمایت از اقتصاد خود نیاز دارند. مانیتوبا در سال ۱۹۹۶ اولین استانی بود که برای برنامه انتخابی استانی ثبت نام کرد و برنامه خود را در سال ۱۹۹۹ همراه با نیوبرانزویک، نیوفاندلند و لابرادور آغاز کرد.همراه با راه اندازی سیستم
اکسپرس انتری در سال ۲۰۱۵، اولین برنامه‌های استانی پیشرفته نیز شروع به کار کردند. هر استان می‌تواند افراد ماهر حرفه‌ای را در مجموعه سیستم
اکسپرس انتری جستجو و انتخاب کند. تعداد مهاجرانی که از طریق برنامه انتخابی استانی پذیرفته شده‌اند از حدود ۴۷۶۰۰ در سال ۲۰۱۴ به ۶۸۶۰۰ در سال ۲۰۱۹ رسیده است.برنامه مهاجرت اتلانتیک نیز در مارس ۲۰۱۷راه اندازی شد. این برنامه آزمایشی به کارفرمایان چهار استان آتلانتیک کانادا اجازه میدهد تا سریعتر کارمندان بین المللی خود را استخدام کنند. از طریق این برنامه، مهاجران با یک پیشنهاد کاری و طرح مسکن از یک ارائه دهنده خدمات معتبر، به کانادا می‌آیند. در سال ۲۰۱۹، حدود ۱۱۴۱ مهاجر جدید به این منطقه آمدند. محبوب‌ترین استان برای مهاجران جدید، نیوبرانزویک و پس از آن نوا اسکوشیا، نیوفاندلند و جزیره پرنس ادوارد بود. بررسی اخیر دولت نشان داد که برنامه مهاجرتی آتلانتیک به بهبود حفظ در منطقه کمک می‌کند.اگرچه بیماری همه گیر کرونا باعث کاهش قابل توجه مهاجران جدید در سال ۲۰۲۰ شده است، با این حال کانادا پذیرای بیش از ۱/۲ میلیون مهاجر در سه سال آینده است. پیش بینی می‌شود از این تعداد، برنامه انتخابی استانی سالانه حدود ۸۰۰۰۰ و برنامه مهاجرتی آتلانتیک حدود ۶۰۰۰ را جذب کند. کانادا همچنین برنامه نامزدی شهرداری ارا ارائه میدهد، که به جوامع ، اتاق های بازرگانی و شوراهای کار محلی این امکان را میدهد که از مهاجران جدید حمایت کنند. پیش بینی می‌شود این برنامه جدید پس از راه اندازی، سالانه حدود ۵۰۰۰ مهاجر را بپذیرد.
