ویزای کار با LMIA

به طور کلی کارفرمایان کانادایی که قصد دارند نیروی کار خارجی استخدام کنند، عموماً به تأییدیه LMIA نیاز خواهند داشت، اما در برخی از موارد می‌توان از LMIA چشم‌پوشی کرد.
مشاغل در کشور کانادا برای کارگران خارجی به دو گروه تقسیم می‌شوند؛ مشاغلی که نیاز به تأییدیه LMIA دارند و مشاغل معاف از LMIA.
به طور خلاصه، نیروی کار خارجی که نیازمند به LMIA باشد تحت شرایط برنامه نیروی کار موقت خارجی یا همان TFW قرار می‌گیرد. در مقابل، نیروهای معاف از LMIA، مشمول برنامه جابجایی بین‌المللی یا به طور مخفف IMP می‌باشد.
LMIA که مخفف عبارت Labour Market Impact Assessment و به معنای ارزیابی اثرگذاری بر بازار کار کانادایی است نوعی مجوز و تأییدیه است که کارفرمایان کانادایی برای جذب نیروی خارجی به آن نیاز دارند. یعنی متقاضیان مهاجرت به کانادا از طریق اخذ ویزای کاری، تنها مجوز فعالیت در مشاغلی را دارند که تأییدیه LMIA را داشته باشند و در برخی موارد شغل انتخابی جزء مشاغل معاف از LMIA خواهد بود.
LMIA در یک تعریف دیگر گزارشی مستند است که توسط دولت کانادا و سازمان اشتغال و توسعه اجتماعی این کشور صادر می‌شود و کارمندان و افسران تأیید کننده ویزای کاری فرد متقاضی با مطالعه این گزارش متوجه تأثیراتی که با تأیید درخواست متقاضی یا کارفرما ممکن است در بازار کار کانادا ایجاد شود خواهند شد و به این ترتیب با آگاهی بیشتری درباره تأیید یا عدم تأیید ویزای درخواستی تصمیم خواهند گرفت.
سازمان های ذیربط جذب نیرو در کانادا ابتدا تابعین و شهروندان کشور خود را در اولویت قرار می‌دهند بنابراین زمانی که کارفرما تصمیم به جذب نیرو می‌گیرد سازمان اشتغال و توسعه اجتماعی کانادا شرایط شهروندان این کشور را مورد بررسی قرار می‌دهد تا به این نتیجه برسد که آیا در میان افراد بومی این کشور شخصی با شرایط درخواستی کارفرما وجود دارد یا خیر، در صورت وجود چنین شخصی LMIA منفی شده و کارفرما اجازه استخدام افراد خارجی را نخواهد داشت، چرا که شهروندان کانادا در اولویت هستند. اما در صورت عدم وجود چنین شخصی پاسخ LMIA مثبت شده و کارفرما می‌تواند هر فردی با هر تابعیت و ملیتی که دارد را به عنوان نیروی فعال استخدام کند.

برای آشنایی با ویزای کار با LMIA ابتدا باید بدانید که LMIA چیست؟ LMIA در واقع مخفف عبارت The Labour Market Impact Assessment است که این مجوز قبلاً با نام LMO نامگذاری می شد. یک کارفرمای کانادایی برای آن که بتواند یک نیروی کار خارجی را به استخدام درآورد، باید در اکثر موارد از این مجوز استفاده نماید. این مجوز را «نهاد ESDC» که در واقع همان نهاد اداره استخدام و توسعه اجتماعی کانادا است، صادر می کند. هدف از این مجوز ارزیابی تأثیر استخدام یک نیروی کار خارجی بر بازار کار کشور کانادا است.

از این مجوز به نام نامه ی تاییدیه نیز یاد می شود که در صورت مثبت بودن آن، نهاد مربوطه اعلام می کند که هیچ شخصی از شهروندان کانادایی یا افرادی که اقامت دائم این کشور را دارند، توانایی انجام کار مربوطه را ندارند و تنها این شغل به واسطه ی یک فرد خارجی صورت خواهد پذیرفت. در صورت منفی بودن این مجوز هم در واقع نهاد مربوطه اعلام می دارد که موقعیت شغلی مورد نظر از طریق نیروهای کانادایی و مقیمان دائم این کشور قابل اخذ بوده و نیازی به استخدام نیروی خارجی نیست.

بنابر قانون فوق، برای استخدام، افراد شهروند و مقیم دائم کشور کانادا بر خارجی ها ارجح تشخیص داده می شوند.

هنگام صدور ویزای کار با LMIA، مواردی باید توسط کارفرما و اداره استخدام و توسعه اجتماعی کانادا مورد بررسی قرار گیرد.

در ابتدا این کارفرما است که باید موقعیت شغلی مورد نظر را تعریف کرده و سپس اطلاعات زیر را در مورد آن ارائه دهد:

• تعداد نیروهای کار داخلی که برای فرصت شغلی مذکور درخواست داده اند.
• تعداد نیروهای کار داخلی که برای چنین موقعیت شغلی مورد مصاحبه واقع شده اند.
• در آخرین مرحله نیز باید کارفرما گزارشی کامل ارائه دهد و در آن به تفصیل دلایل محکمه پسندی مبنی بر عدم استخدام نیروهای داخلی ارائه کند.

اما اداره استخدام و توسعه تأمین اجتماعی کانادا به چه مواردی دقت کرده و چگونه بررسی های خود را انجام می دهد؟

• تحقیق در مورد وجود یا عدم وجود حتی یک داوطلب پذیرش شغل مورد نظر که شهروند یا مقیم دائم کشور کانادا باشد.
• تحقیق در مورد حقوق پیشنهادی به نیروی کار خارجی و تطابق آن با میانگین درآمد مشاغل مشابه در منطقه جغرافیایی مورد نظر
• بررسی تطابق شرایط کار پیشنهادی با قوانین کار کشور کانادا و قراردادها و توافق نامه ها
• تحقیق در مورد واقعی بودن کمبود نیروی کار داخلی برای فرصت شغلی مورد نظر در منطقه خود
• بررسی هر گونه تبعیض به صورت خاص و اختلاف طبقاتی بین عناوین شغلی در کسب و کار مربوطه
• بررسی دست داشتن کارفرمای کانادایی در تسهیل امور شهروندی یا اقامت دائم یک فرد به قصد استخدام وی
• بررسی توانایی فرد خارجی مورد نظر در انتقال مهارت ها و تخصص های خاص وی به شهروندان کانادایی
• بررسی حول موضوع تأثیر استخدام نیروی خارجی در حفظ مشاغل کانادایی ها و افزایش نرخ کارآفرینی
• تحقیق در مورد آن که استخدام نیروی خارجی مذکور آیا باعث افزایش نرخ بیکاری شهروندان کانادایی می شود یا خیر؟
• اطمینان از آن که نیروی کار خارجی به عنوان کارمند کارفرمای کانادایی مشغول به کار شده و به صورت تمام وقت با دستمزدی مشخص و از قبل مشخص شده به کار خود ادامه دهد.
• حصول اطمینان از حقوق و مزایای دریافتی نیروی کار خارجی و تطابق آن با استانداردهایی که استان و دولت فدرال مشخص کرده اند.

با توجه به نکاتی که ذکر کردیم، می توان گفت که دریافت ویزای کار با LMIA، در شهرهای بزرگ کانادا آسان تر از شهرهای کوچک و کم جمعیت آن است.

•   کسانی موفق به اخذ ویزای کار با LMIAخواهند شد که ترک کردن کشور کانادا پس از اتمام تاریخ اعتبار مجوز را به افسر مهاجرت ثابت کنند.
• تمکن مالی این افراد نیز اهمیت زیادی دارد. تمکن مالی بدان معنا است که می توانند هزینه های زندگی را برای خودشان و اعضای خانواده خود تأمین کنند.
• برای اخذ این مجوز نیاز به دریافت گواهی عدم سوء پیشینه و عدم فعالیت های مجرمانه است.
• امنیت کشور و دولت کانادا نباید توسط چنین افرادی تهدید شود.
• سلامتی کامل نیز از جمله شرایط مورد نیاز برای چنین مجوزی به شمار آمده و بدین منظور باید معاینات پزشکی لازم ارائه شود.
• فرد متقاضی نباید قصد آن را داشته باشد که برای کارفرمایان فاقد شرایط دولت کانادا کار کند.
• فرد متقاضی نباید قصد آن را داشته باشد که برای کارفرمایان غیر مجاز کار کند.
• فرد متقاضی باید آمادگی کامل برای ارائه ی هر گونه مدرک تکمیلی که توسط اداره ی مهاجرت کانادا درخواست می شود را داشته باشد.

روش اخذ مجوز کار کانادا یا LMIA یک فرایند دو مرحله ای است. این فرایند باید توسط کارفرمایان و نیروهای کار خارجی طی شود. مرحله اول مربوط به ارسال درخواست متقاضی به سازمان کار و امور توسعه انسانی کانادا (ESDC) مبنی بر ارزیابی تأثیر بازار کار است و مرحله دوم نیز به درخواست برای صدور مجوز کار اصلی از طریق اداره مهاجرت و شهروندی کانادا تحت عنوان «CIC» خواهد بود.

توجه داشته باشید که صدور مجوز کار LMIA، توسط ESDC صورت گرفته و پس از آن که عوامل مختلفی را در راستای محافظت از بازار کار کانادا در نظر گرفت، اقدام به صدور مجوز می کند. اما این روند دریافت و صدور مجوز ، تحت تأثیر حقوق دریافتی نیروی کار نیز متفاوت است. لذا نیروی کار خارجی را در دو دسته حقوق پایین با حقوقی کمتر از میانگین استانی و حقوق بالا با حقوقی بیش تر از میانگین استانی دسته بندی می کنند که هر یک قوانین و روند خاص خود را  در صدور مجور دارد.

• پاسپورت متقاضیان بعد از ورود به کانادا باید بیش از 6 ماه اعتبار داشته باشد.
• نیاز به دو قطعه عکس جدید با اندازه مناسب برای گذرنامه.
• صلاحیت های حرفه ای و شغلی فرد مانند سابقه ی کار باید اثبات شود.
• مدرک زبان انگلیسی IELTS 5 یا مدرکی معادل آن الزامی است.
• ارائه مدارکی که نشانگر بهره مندی از تمکن مالی کافی برای تأمین هزینه های شخص و خانواده اش در زمان اقامت در کانادا باشد.
• مدارک معاینه پزشکی که توسط بیمارستان های معین شده از سوی دولت کانادا صادر شده است.
• پرداخت کامل هزینه های روند صدور مجوز.
• اثبات عدم قصد ماندگاری در کانادا و اثبات خروج از این کشور پس از پایان اعتبار مجوز.

• برای حصول اطمینان از رعایت قوانین استخدام نیروهای خارجی از کارفرمایان کانادایی بازرسی به عمل می آید.
• این کارفرمایان باید همه قوانین کسب و کار را رعایت کرده و مجوزهای رسمی و معتبر را اخذ کرده باشند.
• این کارفرمایان باید دارای فعالیت هایی در زمینه کالا یا خدمات باشند.
• توانایی مالی پرداخت حقوق کارمندان خارجی توسط چنین کارفرمایانی باید ثابت شود.
• به استخدام نیروی خارجی نیاز واقعی وجود داشته و به هیچ وجه هیچ نیروی داخلی قادر به انجام آن کار نباشد.
• این کارفرمایان تا 12 ماه قبل از آن که اقدام به اخذ مجوز کنند، نباید کارمندی را اخراج کرده باشند.
• حداقل چهار هفته قبل از درخواست مجوز باید طبق قوانینی خاص، فرصت های شغلی مورد نظر را آگهی نماید.
• آگهی های کارفرمایان باید در بانک مشاغل کانادا یا Canada Job Bank ثبت شده و حداقل با دو روش دیگر هم آگهی شود. تمرکز تبلیغاتی نیز باید روی گروه های داخلی کانادایی باشد که دارای معلولیت یا مشکلاتی از این دست هستند.
• کارفرمایان باید دقت داشته باشند که اکثر آگهی های شغلی آن ها تنها 28 روز اعتبار دارند. اما دولت فدرال لازم می داند تا حداقل یکی از آگهی های کارفرما تا زمان تأیید مجوز در سایت های کاریابی فعال باقی بماند.

• اولین مرحله مربوط به اقدام کارفرما و درخواست اخذ مجوز کار LMIA است. بدین منظور همان طور که گفته شد مراحل اثبات عدم وجود نیروی داخلی مناسب باید طی شود.
• پس از موافقت با درخواست کارفرما، وی موظف است تا جزئیات شغلی را همراه یک نسخه کپی شده از مدرک LMIA برای نیروی کار خارجی مربوطه ارسال کند و فرصت شغلی مورد نظر را به صورت کامل به وی معرفی نماید.
• حال نوبت آن است که نیروی کار خارجی برای دریافت مجوز کار موقت، درخواست خود را ارائه دهد.
• متقاضیان کار در استان کبک کانادا باید علاوه بر مدارک مذکور، مدرک CAQ را نیز در دست داشته باشند.  در آخرین مرحله نیز پس از ورود نیروی کار به کانادا، ویزای کار با LMIA برای وی صادر می شود.

گرچه زمان اخذ مجوز کار کانادا در جدول بالا ارائه شده است، اما شرایطی وجود دارد که سبب تسریع در اخذ مجوز شده و تنها 10 روز کاری به طول می انجامد.

مشاغلی که تقاضای بالایی دارند: این گونه مشاغل که اغلب دستمزد بالایی هم دارند، جز مشاغل حرفه ای و حیاتی برای رشد اقتصادی کانادا به شمار می آیند. چرا که به توسعه زیرساخت های کشور و استخراج منابع طبیعی مرتبط هستند.

مشاغل کوتاه مدت: این گروه شغلی شامل مشاغلی در زمینه تعمیرات و ساخت تجهیزات می شود. البته ضمانت کار نیز می تواند در این حوزه قرار گیرد. کارفرمایان بدین منظور می توانند در صورتی که در مدت کوتاهی (120 روز تقویمی یا کمتر) نیاز به نیروی کار داشته باشند و فرصت شغلی مورد نظر نیز دستمزدی بالاتر از متوسط استانی داشته باشد، نیروی کار خارجی درخواست کنند. در این صورت شانس دریافت مجوز 10 روزه خواهند داشت.

مشاغلی با حداکثر درآمد: این مشاغل به مواردی گفته می شود که در کمترین حالت، دستمزد آن ها 10 درصد بیشتر از دستمزد سایر مشاغل باشد. بدین ترتیب سندی مبنی بر آن ارائه می شود که فرصت شغلی مورد نظر توسط نیروهای داخلی قابل کسب نیست و حتماً به نیروی کار خارجی موقت نیاز است.

توجه داشته باشید که استان کبک در کانادا در بخش های مختلف دارای خودمختاری های زیادی می باشد. لذا قوانین و سیاست های این استان برای مهاجران نیز متفاوت است. لذا هنگام اخذ ویزای کار با LMIA نیز این استان چند قانون متفاوت دارد. لازم به ذکر است که فرایند اخذ مجوز در این استان کمی تسهیل شده و کارفرمایان نیازی به ارائه مدارک ندارند تا ثابت کنند که تلاشی مبنی بر استخدام نیروهای داخلی داشته اند.

برای دریافت مجوز کار در کانادا، ابتدا متقاضیان درخواست اخذ ویزای کار با LMIA را ارائه داده و سپس نسبت به صدور رأی اقدام می شود. در صورتی که پاسخ به درخواست مجوز مثبت باشد، کارفرما قادر به استخدام نیروی خارجی است و اگر منفی باشد صلاحیت وی تأیید نشده و استخدام خارجی ها در دستور کار قرار نمی گیرد. اما مجوز هایی که مثبت اعلام می شوند، تنها 6 ماه از تاریخ صدور اعتبار دارند. بنابراین کارفرما موظف است تا دریافت آن را به سرعت به تبعه خارجی اعلام کند چرا که در غیر این صورت فرد خارجی زمان کافی برای دریافت ویزا و مجوز کار نخواهد داشت.