به گزارش RBC ، درآمد مهاجران در حدود ۱۰ درصد کمتر از میانگین درآمد شهروندانی است که اصالتا کانادایی هستند. به این ترتیب، شکاف میان دستمزد نیروی کار مهاجر و نیروی کار اصیل کانادایی در طی ۳۰ سال گذشته به بیش از ۲ برابر رسیده است.
دولت فدرال برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور به نیروی کار خارجی نیاز دارد.
این اختلاف، برای کانادا هزینه‌ای در حدود ۵۰ میلیارد دلار در پی دارد.
دولت فدرال این مبلغ را به خاطر مهاجرانی متحمل می شود که نمی‌توانند در حوزه تخصصی خود کار پیدا کنند، یا افرادی که اگر هم کار پیدا کنند، به درآمد برابر با دیگر کانادایی‌ها دست نخواهند یافت.
یکی از وعده‌های انتخاباتی که نامزدها بلا استثنا دادند، حل این مسئله و بهبود وضعیت درآمد مهاجران است.
چالش‌های پیش روی نیروی کار مهاجر در کانادا
اصلی‌ترین چالش مهاجران در بازار کار این است که کارفرمایان و نهادهای نظارتی کانادا در زمینه ارزیابی میزان سابقه کاری و تطبیق آن با استانداردهای کانادا، دچار اختلاف هستند.
کانادا هر سال پذیرای مهاجران جدیدی از ۱۷۵ کشور در سراسر دنیا است و این باعث می‌شود تطبیق مهارت‌ها، سابقه کار و مدارک مهاجران با استانداردهای کانادا دشوار شود.
تبعیض یکی دیگر از چالش‌های پیش روی مهاجران است. طی تحقیقاتی که توسط دانشگاه فیلیپ اورئوپولوس و دانشگاه تورنتو انجام شد، ۱۳۰۰۰ رزومه کاری برای کارفرمایان مختلف در تورنتو ارسال شد.
به واسطه این تحقیق، مشخص شد که متقاضیانی که متولد کانادا هستند و نام انگلیسی دارند، شانس بیشتری برای شرکت در مصاحبه کاری دارند.
کارفرمایان دلیل این امر را نگرانی خود در مورد مهارت زبانی نیروی کار مهاجر برای انجام کار عنوان کردند.
تلاش‌های دولت برای حل مسائل مربوط به مهاجران
دولت فدرال کانادا در دهه‌های اخیر تغییرات مهمی در معیارهای انتخاب مهاجران ایجاد کرده است.
با به کار گیری سیستم اکسپرس انتری از سال ۲۰۱۵، مهاجران بر اساس معیارهای سرمایه انسانی، از جمله سن، تحصیلات، مهارت در زبان انگلیسی و فرانسه و سابقه کار برای مهاجرت به کانادا، انتخاب شدند.
راه‌اندازی برنامه نامزدی استانی کانادا در سال ۱۹۹۹ نیز، تاثیر زیادی بر انتخاب مهاجران گذاشت.
